घनश्याम सुंदरा श्रीधरा अरुणोदय झाला । उठीं लवकरि वनमाळी | उदयाचळीं मित्र आला ॥ ध्रु ॥
सायंकाळी एके मेळीं द्विजगण अवघे वृक्षीं । अरुणोदय होतांचि उडाले चरावया पक्षी । अघमर्षणादि करुनि तापसी तपाचरणदक्षी । प्रभातकाळीं उठुनि कापडी तीर्थपंथ लक्षी । करुनि सडासंमार्जन गोपी कुंभ घेउनि कुक्षीं । यमुनाजळासी जाती मुकुंदा | दध्योदन भक्षीं ॥ मुक्तता होऊं पाहे । कमळिणीपासुनियां भ्रमरा ॥ पूर्वदिशे मुख धुतलें । होतसे नाश तिमिरा ॥ उठिं लवकरि गोविंदा । सांवळ्या नंदकुमारा । मुखप्रक्षालन करीं अंगिकारी भाकर-काला ॥ १ ॥
घरोघरी दीप अखंड त्यांच्या सरसावुनि वाती । गीत गाति सप्रेमें गोपी सदना येति जाती ॥ प्रवर्तोनि गृहकर्मी रंगावळि घालूं पाहती । आनंदकंदा ! प्रभात झाली उठ सरली राती ॥ काढीं धार क्षीरपात्र घेउनि धेनू हंबरती । द्वारी उभे गोपाळ तुजला हांक मारुनि बाहती ॥ हे सुमनहार कंठी । घालि या गुंजमाळा । हाती वेत्रकाष्ठ बरवें । कांबळा घेइं काळा ॥ ममात्मजा मधुसूदना । ह्रुषीकेशी जगत्पाळा । हंबरताति वांसरे हरि धेनुस्तन-पानाला ॥ २ ॥
प्रातः स्नाने करुनि गोपिका अलंकार नटती । कुंकुमादि चर्चुनी मंथनालागिं आरंभिती । प्रेमभरित अंतरांत वदनीं नामावळि गाती । अर्घ्यदान देउनियां द्विजजन देवार्चन करिती ॥ नेमनिष्ठ वैष्णव ते विष्णु-पूजा समर्पितीस्मार्त शिवार्चनसक्त, शक्तितें शाक्त आराधिती ॥ ऋषिगण आश्रमवासी । जे कां निरंजनी धाले । अरुणोदय होतांचि । आपुले ध्यानिं मग्न झाले ॥ पंचपंच-उषःकालीं । रविचक्र निघों आलें । येवढा वेळ निजलासिम्हणुनि हरि कळेल नंदाला ॥ ३ ॥
विद्यार्थी विद्याभ्यासास्तव सादर गुरुपायी । अध्यापन गुरु करिति शिष्यही अध्यायना उदयीं ॥ याज्ञिकजन कुंडांत आहुती टाकिताति पाहीं । रविप्रभा पडुनियां उजळल्या शुद्ध दिशा दाही ॥ हे माझे सावंळे पाडसे उठिं कृष्णाबाई । सिद्ध सवें बळिराम घेउनि गोधनें वना जाई ॥ मुनिजनमानसहंसा । गोपीमनःकमलभृंगा । मुरहर पंकजपाणी । पद्मनाम श्रीरंगा ॥ शकटांतक सर्वेशा । हे हरि प्रतापतुंगा । कोटिरवींहुनि तेज आगळें तुझिया वदनाला | होनाजी बाळा नित्य ध्यातसे ह्रुदयि नाममाळा ॥ ४ ॥
सायंकाळी एके मेळीं द्विजगण अवघे वृक्षीं । अरुणोदय होतांचि उडाले चरावया पक्षी । अघमर्षणादि करुनि तापसी तपाचरणदक्षी । प्रभातकाळीं उठुनि कापडी तीर्थपंथ लक्षी । करुनि सडासंमार्जन गोपी कुंभ घेउनि कुक्षीं । यमुनाजळासी जाती मुकुंदा | दध्योदन भक्षीं ॥ मुक्तता होऊं पाहे । कमळिणीपासुनियां भ्रमरा ॥ पूर्वदिशे मुख धुतलें । होतसे नाश तिमिरा ॥ उठिं लवकरि गोविंदा । सांवळ्या नंदकुमारा । मुखप्रक्षालन करीं अंगिकारी भाकर-काला ॥ १ ॥
घरोघरी दीप अखंड त्यांच्या सरसावुनि वाती । गीत गाति सप्रेमें गोपी सदना येति जाती ॥ प्रवर्तोनि गृहकर्मी रंगावळि घालूं पाहती । आनंदकंदा ! प्रभात झाली उठ सरली राती ॥ काढीं धार क्षीरपात्र घेउनि धेनू हंबरती । द्वारी उभे गोपाळ तुजला हांक मारुनि बाहती ॥ हे सुमनहार कंठी । घालि या गुंजमाळा । हाती वेत्रकाष्ठ बरवें । कांबळा घेइं काळा ॥ ममात्मजा मधुसूदना । ह्रुषीकेशी जगत्पाळा । हंबरताति वांसरे हरि धेनुस्तन-पानाला ॥ २ ॥
प्रातः स्नाने करुनि गोपिका अलंकार नटती । कुंकुमादि चर्चुनी मंथनालागिं आरंभिती । प्रेमभरित अंतरांत वदनीं नामावळि गाती । अर्घ्यदान देउनियां द्विजजन देवार्चन करिती ॥ नेमनिष्ठ वैष्णव ते विष्णु-पूजा समर्पितीस्मार्त शिवार्चनसक्त, शक्तितें शाक्त आराधिती ॥ ऋषिगण आश्रमवासी । जे कां निरंजनी धाले । अरुणोदय होतांचि । आपुले ध्यानिं मग्न झाले ॥ पंचपंच-उषःकालीं । रविचक्र निघों आलें । येवढा वेळ निजलासिम्हणुनि हरि कळेल नंदाला ॥ ३ ॥
विद्यार्थी विद्याभ्यासास्तव सादर गुरुपायी । अध्यापन गुरु करिति शिष्यही अध्यायना उदयीं ॥ याज्ञिकजन कुंडांत आहुती टाकिताति पाहीं । रविप्रभा पडुनियां उजळल्या शुद्ध दिशा दाही ॥ हे माझे सावंळे पाडसे उठिं कृष्णाबाई । सिद्ध सवें बळिराम घेउनि गोधनें वना जाई ॥ मुनिजनमानसहंसा । गोपीमनःकमलभृंगा । मुरहर पंकजपाणी । पद्मनाम श्रीरंगा ॥ शकटांतक सर्वेशा । हे हरि प्रतापतुंगा । कोटिरवींहुनि तेज आगळें तुझिया वदनाला | होनाजी बाळा नित्य ध्यातसे ह्रुदयि नाममाळा ॥ ४ ॥
No comments:
Post a Comment